Littekenbreuk

Wat is een littekenbreuk?

Een littekenbreuk is een onderbreking in de spierlaag van de buikwand. Deze onderbreking is ontstaan op een plaats waar je in het verleden geopereerd bent. Een littekenbreuk is een van de meeste voorkomende complicaties na een buikoperatie. Deze complicatie kan zich lang na de operatie openbaren; soms jaren later. Eén op de vijf mensen die een buikoperatie heeft gehad, zal ooit in zijn leven een littekenbreuk krijgen.
De meest voorkomende oorzaak van het ontstaan van een littekenbreuk is een wondgenezingsstoornis bij de vorige operatie. Dit kan bijvoorbeeld een bloeduitstorting zijn geweest, al dan niet met een ontsteking. Ook kan een littekenbreuk ontstaan als uiting van een slechte lichamelijke conditie of door het gebruik vanbepaalde medicijnen die je nodig had. Het kan ook zijn dat je zo ernstig ziek was, dat de wond in de buikwand niet gesloten kon worden en vanzelf is dicht gegroeid. Hierna ontstaat vaak een littekenbreuk.

De arts stelt de diagnose aan de hand van de bevindingen bij het lichamelijk onderzoek. De breuk is meestal gemakkelijk vast te stellen als u staat. Aanvullend onderzoek is bij kleine littekenbreuken in het algemeen niet nodig. Bij grote littekenbreuken kan een CT-scan (een computer röntgenonderzoek) nodig zijn om te bestuderen hoe uw breuk eventueel hersteld kan worden.

Niet alle littekenbreuken hoeven chirurgisch behandeld te worden. Wanneer een breuk geen klachten geeft, is een operatie vaak niet nodig. Breuken die klachten geven komen wel in aanmerking voor behandeling. De arts zal met u bespreken, hoe in uw geval de breuk behandeld kan worden. De kans dat een littekenbreuk na een operatieve correctie nog ooit terugkomt varieert van 15 tot 40%, afhankelijk van een aantal risicofactoren. Overgewicht, astma/emfyseem, roken en eerdere buikwandhersteloperaties zijn zulke risicofactoren.

Het is goed u te realiseren dat een operatie voor een littekenbreuk geen kleinigheid is. Over het algemeen gaat het hierbij om een relatief grote operatie. Het kan bijvoorbeeld nodig zijn om de spierlagen van de buikwand van elkaar los te maken om meer ruimte te krijgen zodat het buikwanddefect kan worden gesloten. Dat gaat gepaard met grote wondgebieden in de buikwandspieren. Vaak is voor herstel van een littekenbreuk een netje(mesh) nodig om het defect te kunnen sluiten. Wanneer het operatierisico te groot lijkt of wanneer er geen herstelmogelijkheden zijn, kan besloten worden u niet te opereren en te volstaan met het dragen van een aangemeten korset of breukband.
Bij grote breuken wordt tijdens de operatie vaak een epidurale verdoving geplaatst, dit zorgt voor goede pijnstilling de eerste dagen na de operatie.

Geen enkele operatie is zonder risico’s. Zo is ook bij dit soort operaties de normale kans op complicaties aanwezig, zoals nabloeding. Door de grootte van de ingreep is er een verhoogd risico op een gestoorde wondgenezing. Dat kan aanleiding geven tot een wondinfectie of tot het ontstaan van een nieuwe (recidief) littekenbreuk.

Het kan zijn, dat je direct na de operatie door een aantal slangen verbonden bent met apparaten. Dat kunnen zijn:

  • een of twee infusen voor vochttoediening,
  • een dun slangetje in de rug voor pijnbestrijding,
  • een sonde (slangetje) dat door de neus, via de slokdarm, in de maag ligt en ervoor zorgt dat overtollig maagsap wordt afgezogen,
  • een drain in de buik voor afvoer van eventueel bloed en wondvocht,
  • een blaaskatheter voor afloop van urine.

Afhankelijk van het herstel na de operatie worden al deze slangetjes verwijderd. In de dagen na de operatie gaat het drinken geleidelijk aan beter en gaat u via vloeibare voeding weer op vaste voeding over. Daar is geen vast schema voor. Je krijgt de eerste dagen eten en drinken naarmate jouw maagdarmstelsel dat kan verdragen. De eerste tijd na de operatie is het raadzaam het wondgebied bij drukverhoging
(hoesten, persen) wat te ondersteunen met de hand. Tevens wordt een elastisch steunverband aangelegd.

DP-logo_ICOON

Deze informatie wordt je aangeboden door dr. Els Van Dessel en de praktijk.