Het abces is meestal het gevolg van een acute ontsteking van de anaal klier, gelegen net aan de binnenzijde van de aars, ten gevolge van bacteriën of vreemd materiaal (stoelgang) die in het weefsel rondom de klieren binnendringen. Waarom deze aandoening bij de ene mens wel voorkomt, en bij de andere niet, is onduidelijk. Het komt niet door een gebrekkige hygiëne. Zeldzaam zijn bepaalde aandoeningen (zoals de ziekte van Crohn) de oorzaak van deze ontsteking.

Nadat het abces werd gedraineerd kan er echter een blijvende verbinding blijven bestaan, tussen het abces en de huid. Wanneer dit het geval is, kan er blijvend vuilverlies zijn langsheen huidopening. Wanneer deze uitwendige wonde vroegtijdig zou sluiten kan een nieuw abces ontstaan

Gewoonlijk presenteert zich een abces met symptomen van pijn en zwelling rondom de aars. Deze patiënten ervaren meestal ook enige vermoeidheid, koorts of rillingen. Symptomen van een fistel zijn meestal huidirritatie rondom de aars en lokale verontreiniging (drainage van etter).

Nee. Een fistel ontwikkelt zich in ongeveer 30-50 % van alle abcessen, het is onmogelijk te voorspellen wanneer wel of geen fistel zich zal ontwikkelen.

De behandeling van een abces bestaat uit het maken van een opening in de huid om op die manier etterdrainage toe te laten vanuit de geïnfecteerde holte en daardoor de inwendige druk te verlagen. Meestal is een ingreep onder algemene verdoving noodzakelijk en een korte hospitalisatie aangewezen. Hospitalisatie kan ook noodzakelijk zijn voornamelijk bij diabetici en bij mensen met een gedaalde immuniteit. Alleen maar antibiotica innemen, is geen goede behandeling van een abces daar antibiotica slecht binnendringen in het vocht van het abces.

De behandeling van een fistel vraagt steeds heelkunde. Soms kan de behandeling terzelfder tijd als de behandeling van het abces worden uitgevoerd. Hierbij wordt dan een fistulotomie (= het openleggen van het fistelverloop) uitgevoerd en kan alleen maar bij oppervlakkige fistels of fistels die maar beperkt door de sluitspier lopen. Op die manier valt het traject van de fistel open, als een opengevallen boek. Er blijft voldoende sluitspierweefsel over om de continentie te bewaren. Wanneer de fistel te hoog doorheen te sluitspier verloopt, kan deze niet worden doorgesneden, omwille van de continentie.

Dan is een meer uitgebreide behandeling noodzakelijk. Meestal dient de fistel uit te rijpen (maturatie). Hiervoor wordt een draadje in de fistel geplaatst. (tress/seton). Na meerdere weken rijping kan dan de definitieve behandeling van de fistel worden uitgevoerd. Hiervoor zal uw chirurg de meest aangewezen behandeling uitkiezen.

Geen enkele ingreep is zonder risico. Zo is ook bij deze operatie de normale kans op complicaties aanwezig. Daarnaast zijn er ook specifieke risico’s De ingreep vindt plaats in een bloedvatrijke regio. Na de operatie kan er dus nog wat bloedverlies optreden Er is steeds een kans op wondloslating of –infectie gezien de ingreep dichtbij de aars wordt uitgevoerd (tijdelijke) incontinentie (= verlies van stoelgang) is eerder zeldzaam.

Het ongemak na fistelchirurgie is meestal mild gedurende de 1e week en komt goed onder controle met de gebruikelijke pijnstilling.

De behandeling van een abces zonder fistel wordt gevolgd door een periode van lokale wondzorg waarbij de wonde, die werd opengelaten, schoongemaakt wordt met de douche. Verder is het behoud van een vlotte stoelgang belangrijk. Restenrijke voeding, voldoende vochtinname en evt. laxativa zijn aangewezen. Een adequate pijnstilling (bvb paracetamol of NSAID) zal u worden voorgeschreven. Soms is het noodzakelijk een inlegkruisje of kompres te dragen om hygiënische redenen. Het maken van stoelgang beïnvloedt de wondgenezing geenszins.